Hoewel Monty slechts vier dagen per week fysiek op school is (Monty heeft een aanstelling van 0,8 fte), kunnen we geen dag om zijn aanwezigheid heen.
Het valt niet te missen dat er een hondje op deze school is. Op de plaatsen waar ons harige mormel vaak vertoeft, kunnen we niet om het speelgoed, een tak, een botje of zijn waterbak heen. Monty is er zo toch een beetje bij, ook op zijn vrije dag. Op die dagen druipt de teleurstelling van het gezicht van zijn beste vriend uit de brugklas: zonder Monty is het niet hetzelfde op Montfort.
En als het bruine monster wél op school is, wordt er best wat van hem verwacht. Een clubje leerlingen heeft een deel van de training op zich genomen. En dat verloopt ongelooflijk goed. Monty kan al van alles: zit – lig – poot – spring…. Na het commando focus! gevolgd door verschillende gebaren met een hondenkoekje, zien we Monty razendsnel de opdrachten achter elkaar uitvoeren, als een ingewikkelde dans.
Het doorzettingsvermogen van deze trainers uit de brugklas is prijzenswaardig. Als zij zich op een middag hebben voorgenomen dat Monty moet leren rollen, geven ze niet zomaar op. Gewapend met koekjes en een rotsvast vertrouwen in de kwaliteiten van het beestje, vertellen ze de hond wat hij moet doen. Eerst volgen er gebaren (ronddraaiende koekjes in de lucht) met hierbij de uitroep Monty, rol! Monty zit erbij en kijkt ernaar. Maar de kinderen geven niet op. Kijk! roepen ze, en voor ik het weet liggen er drie leerlingen languit op de grond van mijn kantoortje en laten Monty zien hoe hij moet rollen.
Tussen deze intensieve trainingsdagen door mag Monty steeds een dagje rustig bijkomen. Even geen opdrachten, maar lekker rennen op het strand of snuffelen in het bos. En natuurlijk alle tijd voor een dutje vol dromen over rollende leerlingen.
Monty 