Het schooljaar zit er bijna op. De leerlingen volgen deze week hun laatste lessen. Het wordt weer stil in het gebouw.
Maar eerst komen op woensdagmiddag 180 verse brugklassers naar Montfort om hun nieuwe klasgenootjes en mentor te ontmoeten. Het programma bestaat uit een kleine quiz, wat spelletjes en natuurlijk volgt er informatie. Het blijkt dat Monty in de quiz is opgenomen, met zijn foto en een vraag. Aan enkele klassen stelt Monty zich ook persoonlijk voor. Als aan de kinderen gevraagd wordt wat het hondje hier doet, antwoorden zij dat het een schoolhondje is. Logisch toch? Daarna leggen de nieuwe Montfortaantjes uit dat een schoolhond een soort mascotte is. Om leerlingen aan te moedigen, voor support en geluk. En om mee te knuffelen natuurlijk.
Na afloop van het programma willen we de parkeergarage inlopen. Buiten staat nog een groepje moeders en nieuwe leerlingen na te kletsen. Ze roepen ons erbij om wat te vragen. Of ik de hond nu ging opsluiten? Ik kijk naar de deur van de parkeergarage en zie dat het er als een kooi uitziet, met stalen spijlen. Gelukkig kan ik dit groepje vertellen dat er ook in de avonden en weekenden goed voor Monty wordt gezorgd. Hij hoeft niet eenzaam in het schoolgebouw achter te blijven.

Rond zes uur ronden we de werkdag af en stuiteren vervolgens samen het bos in. We hebben de bomen en de beestjes voor onszelf, want blijkbaar zit heel Nederland dan aan de maaltijd. Wat een stilte! Verzonken in gedachten en in alle rust lopen we ons rondje. Een heerlijke afsluiting van de dag.