Het valt niet mee zo populair te zijn. Als Monty tijdens een pauze de kantine in stapt, klinkt overal Monty! Monty! Terwijl een enkele leerling nog een stapje achteruit zet als Monty verschijnt, neemt het aantal leerlingen dat hem juist opzoekt met de dag toe.
En dat is best wennen voor ons monstertje. Langzaam bouwen we het daarom op. Eerst verblijft Monty een pauze in de voorhal, later ook in de kantine. Wat een aandacht! Overal handen die zijn kopje aaien en even willen kroelen. En steeds weer het verzoek: Mevrouw, mogen wij met hem wandelen?
Om dat allemaal in goede banen te leiden wordt er een wandelschema opgesteld. Zo gauw bekend is dat dit schema er ligt bij meneer M, is het erg druk op zijn kamer. In een mum van tijd is de week volgepland. We spreken onderling af wie er op welk moment met de leerlingen mee loopt.
Die week moeten we nog even wennen aan het nieuwe schema. Als een groepje zich meldt voor de wandeling is mevrouw B net met het bolletje haar op pad. We spreken snel een nieuw moment af. Deze week oefenen we de kunst van het uitlaten. Netjes aan de lijn laten lopen. De lijn kort houden als er tegenliggers aankomen. En alléén koekjes geven als hij iets goed doet. De koekjes gaan altijd op. Brave hond!
Ook zijn trouwe vriend R (zoontje van de verzuimcoördinator), die vóór de zomer steeds met hem ging wandelen en trainen is Monty niet vergeten. Hoe bijzonder dat Monty met foto en al in zijn minispreekbeurt voorbij komt!
En alsof deze dagen nog niet druk genoeg waren, sluiten we de week af met een ontruimingsoefening. Net voordat de slow woop door het gebouw galmt, is mevrouw Z met Monty het gebouw ontvlucht. Op het verzamelpunt wachten ze samen de kinderen die zich melden op. Heerlijk in het zonnetje, met volop aandacht van zijn fans!
Monty 