Ufo

Van onze leerlingen weten we dat ze druk en onrustig worden in een drukke en chaotische omgeving. Ook reageren kinderen heel sterk op rommelige dagen, zoals Sinterklaas en Valentijnsdag. Toen bijvoorbeeld vorig jaar een leerling met zijn brassband door de gangen liep, wist hij als een volleerd rattenvanger alle leerlingen in no time mee de school uit te lokken. Kortom, aan onze leerlingen merken we hoe gestructureerd de lesdag is en of er iets bijzonders speelt.

Voor Monty is dat net zo. Op een doorsnee ochtend trippelt Monty de school mee in, wacht (on)geduldig tot hij zijn eten krijgt en begroet daarna vrolijk de binnen druppelende collega’s. Niets aan de hand.

Deze week vroeg in de ochtend zien we Monty eerst rustig zitten. Braaf wachtend tot zijn baasje uitgekletst is en hij zijn ontbijtje krijgt. Ineens verandert zijn houding. Hij ziet er geconcentreerd uit. Er is iets aan de hand. Dan springt ons vriendje dapper op, luid blaffend. Hij ziet iets zweven in de kantine. Het is felgekleurd, glimmend en rond! Als Monty het bijna te pakken heeft, vliegt het langzaam weer omhoog… Wat gebeurt er toch in de kantine? Wat is dat vreemde ding toch? En waar komt het zomaar vandaan? Monty krijgt het maar niet te pakken…

Ik pluk de ballon (goede kwaliteit, want nog van afgelopen juli van de diploma uitreiking…) uit de lucht en stop die snel weg in de container. Het arme beestje heeft een stressvolle start van de dag zo. Na het ontbijt maar snel een dutje laten doen in zijn bench. Helaas, soms loopt alles net even anders. Er blijkt sprake te zijn van overaanmelding op het wandelschema. Onze kindervriend mag juist déze dag wandeling op wandeling stapelen. Keurig loopt hij met de kinderen mee en hij toont netjes zijn kunstjes. Als er maar een koekje tegenover staat. Die middag valt Monty (met zijn koppie op zijn groene krokodil) in een diepe slaap. Het was niet niks vandaag!