Het jaar 2020 laten we achter ons. Het geboortejaar van Monty! Maar ook het jaar waarin de coronapandemie de kop op stak. Helaas zal ook 2021 nog een poosje in het teken van het virus staan.
Want het nieuwe jaar zijn we weer gestart in een bijna lege school. Alleen de examenleerlingen zijn op school. En hun docenten natuurlijk. Het is een stille bedoening. De school voelt uitgestorven en onnatuurlijk aan.
Gelukkig is Monty er nog. Alle regels over afstand houden en mondkapjes gelden namelijk niet voor hondjes. Monty doet zijn uiterste best het gemis aan contact goed te maken. In de ochtend tijdens de koffiesessie verdeelt Monty zijn aandacht zo eerlijk mogelijk over alle docenten. Werkelijk niemand wordt overgeslagen.
Bij binnenkomst in school is er eerst de enthousiaste begroeting, soms met blaf of gesnuffel, en altijd met een vrolijke kwispel. Inmiddels weet Monty precies wat hij bij wie moet doen. Mevrouw B ruikt héérlijk naar hond en is altijd te porren voor een spelletje. Meneer de M neemt uitvoerig de tijd voor een goede knuffelpartij. Meneer W is er voor de kunstjes (altijd goed voor een paar koekjes!). Mevrouw R wordt steeds met veel gesnuffel begroet, zij heeft altijd een interessant geurende tas bij zich. En meneer G begint de dag altijd met een ontbijtje op school. Valt daar soms wat de halen?
Normaal gesproken gaan dagelijks groepjes leerlingen met Monty op pad. Eerlijk is eerlijk, Monty mist hen net zo als zij hem missen. Eigenlijk missen we allemaal wel dat vanzelfsprekende contact. In België hebben ze daar wat op gevonden: gereguleerd knuffelcontact. Voor Montfort hebben we Monty bereid gevonden in deze behoefte te voorzien. Een kleine knuffel-Montfortaan!
Monty 